Sömürgecilik döneminde şehirler ve kasabalar kurulmaya başlanana kadar faaliyet gösteren az sayıda ticari fırıncı vardı. Yoğun yerleşim yerleri dışında çoğu pişirme işlemi evde yapıldı. Erken sömürge fırınları, İngiliz fırınlarına veya fırınlarına benziyordu.
17. yüzyılın sonunda, kolonilerdeki yerleşimler ticari fırınları desteklemeye başlayacak kadar büyümüştü. 1700’de New York’ta, yedi ticari fırını destekleyecek kadar büyük bir nüfusa sahipti. İngiliz tasarımının ardından, fırınların çoğu kare yapılardı ve mümkünse bir nehre rastladılar. Pastaneler saat 5: 00'de faaliyete geçmiştir ve en erken ekmek pişirme odasında uzun tahta kürekler kullanılarak pişirilmiştir.
