İkili bir titrasyon, kimya deneylerinde iki uç noktadaki bir çözelti içindeki asitlerin veya bazların miktarını ve konsantrasyonunu belirlemek ve analiz etmek için kullanılan bir işlemdir. ilk uç nokta olan sodyum hidroksit oluşturmak üzere asit eklenir ve ardından ikinci uç nokta olan karbonik asit oluşturmak için tekrar hidroklorik asit eklenir.
Titrasyon işlemi, analiz edilen bir madde olan bir analiti içerir; değişimi yansıtmak için uç noktaların rengini değiştiren metil portakal veya fenolftalein gibi bir gösterge; ve analite eklenmekte olan bilinen asitliğin maddesi olan bir titrat. Referans titrasyonların sadece bir çözelti içerisindeki asitlerin veya bazların konsantrasyonunu belirlemek için değil, aynı zamanda bazlarla ilişkili olarak bu asitlerin sayısını belirlemek için kullanıldığına işaret eder. Bazen bir gösterge grafik çizimi ile değiştirilebilir. Bu işlemde, çözeltinin pH'ı, eklenen nitrat miktarının yanı sıra düzenli olarak çizilir.
1700'lerde Fransa'da Francois-Antoine-Henri Descroizilles ilk kez bir çözeltiye sıvı ya da titre eklendiğinde kullanılan burette ya da dereceli silindiri geliştirdiğinde titrasyon çözümleri getirildi. 1824'te Joseph Louis Gay-Lussac ve daha sonra 1855'te Karl Friedrich Mohr tarafından geliştirildi.
