Chemiosmosis, kimyasal iyonların, seçici bir şekilde geçirgen bir zar boyunca yüksek konsantrasyonlu bir alandan düşük konsantrasyonlu bir bölgeye hareket ettiği süreçtir. Chemiosmosis, ATP veya adenosin trifosfatın olduğu proses sentezlenen.
Bu hareket sırasında, hidrojen iyonları bir nakil proteini, özellikle ATP sentazı kullanan bir biyolojik zar boyunca yayılır. Bu protonlar, membranın diğer tarafında oluşan bir gradyan nedeniyle hareket etmeye başlar. Hidrojen iyonlarının daha yüksek konsantrasyonlu alanlarda birikimi ve iyonların taşıyıcı proteinler vasıtasıyla zar boyunca zorla hareketi elektrokimyasal konsantrasyon gradyanının oluşumunu tetikler. Protonlar membranın diğer tarafına hareket ederken, elektronlar elektron taşıma zincirinden geçer. Bu tekrar eden proton ve elektron akışı enerji açığa çıkarır. Bu enerji, ADP'yi veya adenozin difosfatı ATP'ye dönüştürmek için kullanılır. Bu dönüşüm fosforilasyon adı verilen bir işlemle tamamlanır. Fosforilasyon basit bir şekilde bir organik moleküle bir fosfat grubunun eklenmesidir. Kemosmosis genellikle kloroplastlarda, mitokondride, bakterilerde ve archaeada meydana gelir. ATP üretimi düzenli olarak hücresel solunum sırasında meydana gelir. Chemiosmotic hipotezi 1961'de Peter D. Mitchell tarafından önerildi. 1978'de kimyager Nobel Kimya Ödülü'ne layık görüldü.
