Bitkilerin yapay çoğaltılması, doğada bulunmayan herhangi bir botanik üreme tekniğine atıfta bulunur. Virginia Kooperatif Uzatma, yapay bitki çoğaltma ortak yöntemlerinin kök kesme, yaprak kesme, doku kültürü ve çeşitli Katmanlama teknikleri En etkili strateji verilen tesise, çevresine ve istenen yeni tesis sayısına bağlıdır.
Botanikçi ve bitki fizyolojisi bilgilerinden yazar Ross Koning'e göre yaprak kesimi, Afrika menekşeleri ve yeşim bitkileri için tercih edilen yapay üretim yöntemidir. Bu teknik, bir yaprağın dikkatlice çıkarılmasını ve nazikçe nemli toprağa gömülmesini içerir. Bazı botanikçiler, yaprağı temiz suya yerleştirmeyi tercih ederler. Her iki durumda da donör yaprak günlük güneş ışığını veya iç mekanlarda büyüyen ışıklara maruz kalmayı gerektirir.
Yaprak kesmenin en yakın akrabası kök kesme tekniğidir. Ross Koning, bu yöntemin yaprak kesmekten daha hızlı yeni büyüme sağladığını açıklıyor. Toprağın üstünü örtmeden önce donör gövdesinin alt ucuna toz kök hormonu uygulanmasını önerir.
Doku kültürü, en etkili kitle yayılım yöntemidir. Kesme ve katmanlama güvenilirdir, ancak yavaştır ve her yeni tesis çok fazla bireysel ilgi gerektirir. Ross Koning'e göre, bu yüzlerce veya binlerce yeni bitki yetiştirirken pratik değildir.
Doku kültürünün ilk adımları, donör bitkiden dokuyu kesmek, onu ağartıcıya batırmak ve suyla durulamaktır. Bu, yüzey hücrelerinin üst katmanını öldürür ve dokuyu steril hale getirir. Sterilizasyondan sonra, donör dokusu damıtılmış su, şeker ve minerallerin bir çözeltisi ile doldurulmuş kapalı bir kaba yerleştirilir. Güçlü çalkalama, örnek dokusunu her biri nemli toprağa ekilen bir yeni bitki oluşturabilecek küçük parçalara böler.
