Nesne ne kadar koyu olursa, radyasyonu o kadar verimli bir şekilde emer ve o kadar sıcak olur. Buna karşılık, daha sıcak nesneler daha kısa dalga boyunda ışık yayar. Yeterli ısıl enerjiye sahip nesneler, gözle görülür şekilde kırmızı, sarı, beyaz ve sonra mavi renkte parlar.
Sıcaklık, bir maddenin atomlarının kinetik enerjisinin bir ölçüsüdür. Malzeme sıcaklığı arttıkça atomlarının sahip olduğu kinetik enerji de artar. İyonlar veya elektronlar gibi yüklü parçacıklar titreştiğinde ışık yayar. Daha yüksek bir atomik titreşim frekansı, ışığın daha kısa ışık dalga boylarını üretir. Daha sıcak nesneler hem daha fazla sayıda titreşim yüküne hem de daha yüksek titreşim frekanslarına sahiptir. Bir malzemeden yayılan spektral dağılım, bileşimine bağlıdır. Farklı elemanlar, sürekli bir emisyon spektrumu üretmek için birleşen farklı spektral çizgiler yayarlar.
Bu bileşimsel farklılıklar aynı zamanda ışığın absorbe edilmesi ve yeniden yayılması gibi farklılıklara yol açar. Görülebilir şekilde daha koyu olan nesneler, daha geniş bir spektral görünür ışık aralığını emer. Işık enerjisinin bu şekilde emilmesi, maddeyi ısıtarak malzeme atomunun kinetik enerjisini yükseltir. Bir malzemenin saydam, yansıtıcı veya belirli bir ışık dalga boyuna emici olup olmadığı, atom tipleri ve bu atomların bağlanma şekli tarafından belirlenen elektronik özelliklerine bağlıdır. Örneğin, metallerin çoğunun parlak görünümü, metallerin bağındaki elektronların ve iyon çekirdeklerinin gelen ışıkla etkileşmesinden kaynaklanır.
