Bir virüs, konak hücrenin yüzeyindeki reseptörlere bağlanmak için glikoproteinlerle donatılmış dış zarı kullanarak bir konakçı hücreyi tanır. Glikoproteinler, virüsün dış yüzeyindeki hücreleri hücre etkileşimlerini tanımak ve bunlara işaret etmek için kullanılan yapılardır. Bir virüs, bir biyotik çevrenin içinde dolaşırken bu çıkıntılı glikoproteinlere sahip bir zarla sarılıdır.
Glikoproteinler, bir viral genomu geçersiz olan bir konakçı hücreyi tespit edebildikten sonra, glikoprotein, konakçı hücrenin yüzeyine bağlanır. Konakçı hücreye bağlandıktan sonra, viral zarf, konakçı hücrenin plazma membranı ile birleşir ve virüs enfeksiyonunu başlatmak için içindeki virüs genomunu transfer eder.
Viral glikoproteinler ve konakçı hücrenin yüzeyindeki reseptörler arasındaki bu etkileşim bir kilit ve bir anahtar taklit eder. Viral glikoprotein, birçok farklı hücre yüzeyi reseptörü kilitlerini seçebilen bir anahtar sağlarsa, viral konakçı aralığı yüksektir.
Konakçı hücresini tanıyan bir virüs örneği, HIV'nin yalnızca beyaz kan hücresi üzerindeki CCR-5 bölgelerine bağlanmasıdır. HIV virüsünün zarından çıkan glikoproteinler, kaçınılmaz AIDS'e kapıyı açmak için CCR-5 bölgesine bir kilit ve anahtar gibi bağlanır.
