Vakumlar, bitkiyi sert tutmaya yardımcı olan hidrostatik basıncı geliştirmek için su kullanır. Besleyici ve besleyici olmayan kimyasallar depolarlar ve karmaşık molekülleri parçalarlar. Su, boşluklara serbestçe girip çıkabilmektedir, ancak diğer küçük moleküller bunların içinde depolanmaktadır. Vacuoles atık ürünleri parçalayarak, bitki hücresinin geri kalanını kirlenmeye karşı korur. Tohumlardaki depolama hücreleri, çimlenme gerçekleşene kadar proteinleri, yağları ve karbonhidratları vakuollerinde yıllarca saklayabilir. Tek bir bitki hücresi birden fazla vakuol içerebilir.
Bitki hücrelerinde bulunan vakuoller, hayvan hücrelerinde bulunanlardan çok daha büyüktür. Çok büyük bir boşluk, genellikle bitki hücresinin büyümeyi bıraktığını gösterir. Bir vakuol içindeki ortam hafif asidiktir, bitki hücresinin geri kalanı ise biraz alkalindir. Bir bitki hücresindeki bir vakuol ihtiyaç duyduğu tüm suyu içerdiğinde, bitki acımasız bir durumda ayağa kalkar. Solmuş bir bitki, vakuolları büzülse bile hücre duvarları nedeniyle şeklinin çoğunu korur. Bitki tekrar su aldığında, boşluklar doldurulur ve bitki şeklini yeniden kazanır.
