Fırtınalar, nemli havanın yükseldiği, soğuduğu ve yoğunlaştığı ve bulutları suyla ısıtan ve daha soğuk havayı aşağıya doğru zorlayan fırtınalardan oluşur. Eğer üst kısımlar yeterince güçlüyse, geri besleme döngüsü daha nemli havayı yukarı doğru çekmeye devam eden ve sonunda bir kasırga oluşturan bir hava girdabı oluşturur.
Geri besleme döngüsü kritik kütleye ulaşırsa, girdap gök gürültüsünden aşağı iner ve yere doğru ulaşan bir kasırga olur. Bir kasırganın tahribat kuvveti, dönen havanın kinetik enerjisinden gelir ve saatte 200 ila 300 mil hızla ulaşır. Yere temas ederse, yapıları parçalayabilir ve döküntüleri ölümcül hızlarda fırlatabilir. Küçük kasırgalar sadece birkaç dakika sürebilirken, büyük kasırgalar saatlerce sürebilir ve 90 mil boyunca uzanabilir.
Kasırgalar, kendilerini desteklemek için sürekli olarak yukarı doğru hava çekerken, kendilerini sürdürmektedirler, bu nedenle bilim adamları tam olarak nasıl dağıldıklarından emin değillerdir. En desteklenen teori, tornado'nun istikrarsızlık ve rotasyona olan ihtiyacıdır. Hava girişi veya nem giderilirse, geri besleme döngüsü kırılır ve kasırga dönmeyi durdurur ve ilave havanın yukarı akışını durdurur. Sıcak ve soğuk hava kasırgaların ihtiyaç duyduğu dengesizliği yarattığı için sıcaklık değişimleri de döngüyü bozabilir.
