İç Savaş'ın ardından, beyaz güneyliler yeniden yapılanma konusunda çeşitli şekillerde tepki gösterdiler. Özgürleşme ve sendika destekçileri Cumhuriyetçi partiyi daha önce faaliyet göstermediği alanlarda örgütledi. Özgür köleler için sendika ve sivil hakların muhalifleri, Demokrat partinin pasif desteğinden şiddet içeren terörizm ve kamu linçlerine kadar farklı direniş dereceleriyle Yeniden İnşayla karşı karşıya kaldı.
Sendika yanlısı üyeler işgal hükümetlerini destekledi ve genellikle Cumhuriyetçiler olarak göreve başladılar. Bu Yeniden Yapılanma Cumhuriyetçiler, genellikle eski Konfederasyon tarafından küçümsendiler ve algılandıkları ihanetleriyle "skalawags" olarak etiketlendiler. Ayrılma mücadelesi veren ve Birliğe dönmeyi reddeden Güneyliler Demokratlar olarak örgütlenmiş ve eyaletlerindeki büyük değişiklikleri etkilemek için federal çabaları engellemek ve engellemek için çalışmış olan Güneyliler. Eski köle tüccarı ve İç Savaş generali Nathan Bedford Forrest liderliğindeki bazıları, Ku Klux Klan'a katıldı ve Güney'in algılanan düşmanlarını hedef alan gizli şiddet eylemleri gerçekleştirdi. Bu "düşmanlar" scalawags ve sözde halı torbalayıcılarını, savaşın ardından güneye gelen kuzeyli çocukları içeriyordu. Cinayet dahil olmak üzere doğrudan eylem, yeni serbest okula giden okullara katılan ve hakları federal yetkililer tarafından yeterince korunmayan eski kölelere karşı gerçekleştirildi.
