Baykuşların seçtikleri habitatlarda hayatta kalmalarını sağlayan birçok uyarlaması vardır. Gece avcıları olarak, avlarını bulabilmeleri ve yakalayabilmeleri için özellikle karanlık ve sessiz ortamlara iyi adapte olmuşlardır. Bu uyarlamalar temel olarak fizikseldir, ancak davranışsal faktörler de vardır.
Baykuşun çok başarılı bir avcı olmasına izin veren önemli bir uyarlaması sessizce uçabilmesidir. Bir baykuşun kanat tüylerinin şekli, kanatların etrafından geçen havanın sesini kısaltan hafifçe saçaklıdır. Bu, baykuşların avlarına sessizce gizlice girmelerini sağlar. Baykuşlar, tüyleriyle de iyi bir şekilde izole edilmiştir ve uzun süre hareket etmeden avlanıp avlanmalarını bekler.
Baykuş ayrıca mükemmel duyma özelliğine sahiptir. Bu çok önemlidir, çünkü baykuş bir gece avcısıdır. Çok iyi duyabilmek baykuşlara gece ve çok karanlık koşullarda avantaj sağlar. Baykuşların görme yeteneği de mükemmeldir, çünkü düşük ışığa son derece hassas olan çubuk denilen çok sayıda özel hücreye sahiptirler. Bu, avlarını minimum ışık koşullarında uzaktan görmelerini sağlar.
Baykuşun boynu aşırı derecede esnektir; boynunu neredeyse tamamen çevirebilme özelliği var. Bu eşsiz adaptasyon, baykuşların sesleri çok iyi bir mesafeden doğru bir şekilde bulmalarına izin verir; bu mükemmel görüş ve akut duruşuna ek olarak baykuşa en sinsi avında bile üstünlük verir.
