Bitkiler ve hayvanlar, ökaryotik hücrelerden oluşan çok hücreli organizmalardır, bakteri ise tek hücreli prokaryotik organizmalardır. Bir bitkinin veya hayvanın her bir ökaryotik hücresi, endoplazmik retikulum ve mitokondri gibi DNA ve zara bağlı organeller içeren merkezi bir çekirdek içerir. Bir bakteri hücresinin çekirdeği veya zara bağlı organelleri yoktur.
Ökaryotik bir hücrenin DNA'sı yapı içinde doğrusaldır ve çekirdeğin içinde bulunur. Maryland Üniversitesi'nden Dr. David M. Rollins, prokaryotların hücresel ortamın sitozol sıvısına maruz kalan ve nükleoid olarak bilinen bir alanda yoğunlaştığı dairesel DNA'ya sahip olduğunu açıklar. Hem ökaryotların hem de prokaryotların sitozol ortamında, proteinlerin polipeptit zincirlerinin üretilmesinden sorumlu olan ribozomlardır. Bakteriyel hücrelerde, ribozomlar 70'lerdir, ökaryotik bitki ve hayvan hücrelerinde daha büyük, 80'li ribozomlar vardır. Bu 80'ler ribozomlar, hücrenin sitozolü içinde yüzerler ve ökaryotlara özgü kaba endoplazmik retikuluma yapışır.
İlginç bir şekilde, ökaryotların mitokondrileri mitokondrileri içinde 70'lerin ribozomlarını içerir. Rollins, mitokondrinin ökaryotlardaki hücresel enerji için “enerji santralleri” olduğunu açıklar. Midlands Teknik Koleji'nden Dr. Perry Carter, bu ortak 70'lerin ribozomal karakteristiğine dayanarak, bazı bilim adamlarının prokaryotik bir bakterinin milyonlarca yıl önce mitokondriya yol açan erken formda bir ökaryotik hücreyi istila ettiğine inandığını açıklıyor. Bakteri hücreleri ikili bölünme yoluyla bölünür ve aseksüeldir. Ökaryotlar ise hücresel olarak mitoz yoluyla bölün ve cinsel yoldan mayoz süreci ile çoğalır.
