Ekosistemlerin düzgün çalışması için çok önemli olduklarından ayrıştırıcılar önemlidir. Ölü bitki ve hayvanlarda bulunan mineralleri tekrar besin zincirine geri dönüştürürler. Ekosistemler enerji veya malzeme israfı yapmazlar ve bu şekilde ayrıştırıcılar ölü bir organizmada kalan enerjiden yararlanır ve mineralleri tüm biyom için kullanılabilir hale getirir.
Ayrıştırıcıların eylemleri olmadan, ekosistemler hızla durur. Besin zincirini başlatan yeşil bitkiler azot, potasyum ve fosfor olmadan gelişemez. Bu mineraller, ayrıştırıcılar yemeklerini sindirdiğinde çevreye salınır.
Ayrıştırıcıların çoğu bakteridir. Bununla birlikte, solucanlar, protozoanlar, mantarlar ve kırkayaklar dahil olmak üzere başka birçok ayrıştırıcı türü mevcuttur. Örneğin solucanlar, ölü yaprak ve diğer organik madde kalıntılarını yiyerek yaprak çöpü ve toprağı sürün. Solucanlar, enerji bakımından zengin molekülleri katabolize eder ve inorganik bileşikleri salgılar. Bu şekilde, solucanlar esasen toprak üretir.
Mantarlar da çok önemli ayrıştırıcılardır. Birçoğu yaralı, hasta veya ölen ağaçlarda büyür. Mantarlar normal olarak, toprakta veya bir ağacın ahşabı içerisinde büyük ölçüde görüş alanı dışında kalan küçük filamentler olarak bulunur. Bununla birlikte, belirli zamanlarda, filamentler, mantar olarak bilinen üreme yapısı oluşturur. Bazen, bu mantarlar topraktan veya çürüyen bir ağacın ahşabından yetişen görülebilir.
