Bir ağaç, yapraklarını yeşil yapan madde olan klorofil kullanarak yapraklarından nefes alır. Klorofil havadaki karbondioksiti emer ve ağacın köklerinden emilen mineralleri parçalamak için su ile birlikte kullanır. Yapraklar daha sonra su buharı ve oksijeni serbest bırakır.
Bir ağacın nefes almak için kullandığı sürece fotosentez adı verilir. Fotosentez, enerjiyi ışık kaynaklarından şeker gibi organik kimyasal enerjilere dönüştüren bir süreçtir. Yapraklar ışık enerjisini emer ve karbondioksit ve su minerallerini oksijen ve karbonhidratlara dönüştürmek için kullanır. Oksijen atmosfere salınır, gezegendeki tüm yaşamı korur.
Solunum, fotosentezin tersi, solunum sürecinin bir başka parçasıdır. Ağacın hücrelerinde sürekli oluşur. Solunum depolanan oksijeni kullanır ve atmosfere karbondioksit, enerji ve su verir. Ağaçlar teknik olarak nefes almazken, solunum akciğerlere hava solumayla karşılaştırılabilir ve fotosentez ekshalasyonla karşılaştırılabilir. Solunum, çevreye doğrudan fayda sağlamamasına rağmen, ağaçlar, fotosentez işlemi sayesinde saldıklarından çok daha fazla zararlı karbondioksiti emer. Orta büyüklükte bir ağaç, bir insanın nefes alması için gereken havayı serbest bırakır.
