Yerçekimi, Einstein'ın Genel Görelilik Teorisine göre, büyük nesnelerin etrafındaki alanın eğrilmesi veya kıvrılmasından kaynaklanır. Tüm nesneler, daha küçük nesneleri daha büyük gövdeye çeken yerçekiminden etkilenir.
Vücut ne kadar büyük olursa, yerçekimi etkisi o kadar büyük olur. Bu, bir nesne ne kadar büyük olursa, diğer nesneler de ona doğru o kadar fazla çeker ki, güneşin yerçekimi güneş sistemindeki gezegenleri yörüngede tutar. Dünyada, gezegenin dönmesi yerçekiminin etkilerini hafifçe azaltır. Bu, kutuplardaki bir insanın, etkileri ekvatordakilerden biraz daha fazla teorik olarak hissedeceği anlamına gelir.
Isaac Newton'un Evrensel Gravitasyon Yasası, evrendeki herhangi iki nesnenin, nesnelerin kütlesi ve birbirlerinden uzaklıkları ile ilgili kuvvet, yerçekimi ile birbirlerini çekdiklerini belirtir. Mesafe ne kadar kısaysa ve nesnelerin kütlesi ne kadar büyük olursa, birbirlerine uygulanan çekim kuvveti o kadar fazla olur.
Evrendeki tüm nesneler birbirlerine kuvvet uyguladıkları için, çeşitli gök cisimleri arasındaki ilişkiler son derece karmaşıktır. Bu yüzden Ay Dünya'yı yörüngede döndürebilir ve gelgitlerini etkileyebilir, Dünya aynı anda güneşi yörüngeye çevirir.