Şehvet, oburluk, açgözlülük, tembellik, gazap, kıskançlık ve gurur gurur, takipçilerin insanın günah çıkarma eğilimi hakkında eğitmek için Hristiyanlığın erken dönem öğretilerinde kullanılan yedi ölümcül günah. Hıristiyan İncil. Ancak, Yeni Ahit'in bazı kitaplarında erdemlerin bir listesi bulunur.
Dante şehvet, başkalarına Tanrı'ya sadık kalmanın aksine aşırı sevgi olarak nitelendirdi. Oburluk, yiyecek için aşırı bir arzu ve bunun sonucunda da ihtiyaç sahiplerinden alıkoymaktır. Açgözlülük, şehvet ve oburluk gibi bir aşırı günahtır ve servet birikimini ifade eder. Sloth, aslen insanların Tanrı'nın yarattıklarını sevmesini engelleyen bir hüzün ya da hüzün olarak tanımlandı. Modern zamanlarda, yetenekleri ve hediyeleri mümkün olduğunca kullanmamayı ifade eder. Gazap kontrolsüz nefret ve öfke ve intikam almak için bir ihtiyaçtır. Hem soykırım hem de intihar, biri diğerine, diğeri de kendine doğru yöneltilen gazap eylemleri olarak kabul edilir. Kıskançlık açgözlülükten farklıdır, açgözlülük maddi şeylerle ilişkilendirilir. Bir insan genellikle başka birinin malını kıskanır ve ondan mahrum bırakılmasını ister. Diğer tüm günahların ondan kaynaklandığı düşünüldüğü için gurur, en ölümcül günah olarak kabul edilir. Başkalarına saygısızlık etme derecesine sahip olmak, kendisinin aşırı sevgisidir.
