Yedi ölümcül günah, altıncı yüzyılın sonlarına dayanır, Büyük Papa Gregory, adamın yedi kişiye yapabileceği en kötü günahları azalttığına kadar. Bu günahlar açgözlülük, gurur, tembel, gazap, oburluk, şehvet ve imrenmeyi içerir.
Yedi ölümcül günahtan önce, Pontus Evagrius'un bir insanın yapabileceği en kötü suçlar olduğuna inandığı sekiz günah vardı. Ne kadar ciddi olduklarına göre, oburluk, şehvet, avarice, hüzün, öfke, acedia, vainglory ve pride dahil oldular. Gurur en kötü suç olarak kabul edilirken, oburluk en az şiddetliydi. Yedi ölümcül günahta geliştiklerinde, hepsinin eşit derecede saldırgan olduğu kabul edildiğinden ciddiyet sırasına bakılmadı.
