Ayrıştırıcılar çürüyen ağaçları ve bitkileri parçalayan organizmalardır. Mantarlar, böcekler ve odun yiyicileri yaprak döken bir ormanda bulunan ayrıştırıcılardan bazılarıdır.
Ayrıştırıcılar orman ekosisteminde önemli bir rol oynar. Bir ayrıştırıcı bir parça ölü veya çürüyen madde parçaladığında, azot, karbon ve diğer besin maddeleri toprağa geri sızar. Geri dönüştürülmüş besinler, yeni ağaçlar ve bitkiler için bir besin kaynağı olarak hizmet eder.
Bitkilerin aksine, mantarlar kendi yiyeceklerini üretemezler, bu yüzden ölü bitkileri parçalamak ve gerekli besinleri emmek için enzimler kullanırlar. Toprak solucanı, yaprak döken ormanlarda bulunan bir başka ortak ayrıştırıcıdır. Bir solucan ihtiyaç duyduğu besin maddelerini emdikten sonra, potasyum, fosfor ve azot bakımından zengin dökümler salgılar.
Ayrıştırıcılar, kullanılamaz bir azot formunu hayatta kalmak için gereken sabit forma dönüştüren azot döngüsünün hayati bir bileşenidir. Bu döngü sırasında, ayrıştırıcılar azotun devam etmesine izin vererek azotu amonyağa dönüştürür.
Bazı ayrıştırıcılar materyali çok hızlı bir şekilde parçalarken, bazılarının işlerini yapması birkaç ay veya yıl alır. Örneğin raf mantarı, ağaçları çok yavaş bir şekilde ayrıştırır. Sonunda, raf mantarı ile kaplı bir ağaç ayrılır. İçindeki kir, yeni bitki ve ağaçları beslemeye yardımcı olur.
