Psikolojide, uyarlama düzeyi olgusu, gelecekteki uyarıcıların aynı olmasını beklerken insanın uyarıcılara uyum sağlama eğilimidir. Terim yazar David G. Meyers tarafından yazılmıştır.
Uyum seviyesi fenomeni, David G. Meyers'in “Mutluluğun Peşinde” adlı kitabında tartışıldığı gibi mutluluk çalışmasında kullanılan bir terimdir. Bu, duyguların ve duyumların göreceli ve değişmenin hızlı olduğu teorisini ifade eder. İnsanlar çevrelerine uyum sağlama eğilimindedir ve bir süre geçtikten sonra artık bazı uyaranların yeniliklerine cevap vermezler. Bu fenomen, aynı etkiyi yaratmak için gittikçe daha fazla uyarana ihtiyaç duyulduğunda kendini gösterebilir; örneğin, kumar oynamayı ya da yüksek hızda yarışmayı seven bir insan, aynı mutluluk seviyesini yaşamak için her seferinde daha fazla heyecan ister.
Yeni bir iş, yeni bir romantik ilişki ya da yeni bir ev gibi başarıya ulaştıktan sonra insanlar sadece dağılma ve yeni normal olma duyguları için öforik hisler yaşama eğilimindedir. Bu normal veya "nötr" duygu görecelidir. Bir insanı heyecanlandıran şey diğerine sıkıcı gözüküyor. Tüm başarı veya başarısızlık deneyimleri mevcut tarafsızlığa bağlıdır. Yeni bir gelişme, oluşum veya başarı mevcut durumdan daha iyi görünüyorsa, kişi kendini mutlu hisseder, ancak bir süre için. Bununla birlikte, yeni gelişme geriye doğru bir adım gibi görünüyorsa, kişi kendini üzgün ve sinirli hissedecektir.
