Sivil itaatsizlikle bilinen bazı ünlü insanlar Henry David Thoreau, Mohandas Gandhi ve Vaclav Havel'dir. Sivil itaatsizlik, haksızlık yasalarına bir siyasi protesto biçimi olarak uymayı reddetmektir.
Thoreau'nun 1848 makalesi "Sivil itaatsizlik" modern çağda sivil itaatsizlik fikrini formüle etti. Bu yazıda, federal vergi ödemeyi reddetmesinin ardındaki mantığı açıklarken, Birleşik Devletler köleliği kınamakta ve Meksika-Amerikan Savaşı'nı kovuşturmaktadır. Vergilerinin ahlaksız bulduğu politikaları destekleyeceğini savunarak, Thoreau onlara para ödemeyi reddetti ve hapiste kendisini bir gece kazanmaya başladı.
Gandhi, Hindistan'ı İngiliz sömürge egemenliğinden kurtarmak için yaptığı uzun harekette şiddetsiz bir sivil itaatsizlik teorisi olan satyagraha kavramını yarattı. On binlerce insan kalabalığının denizden kendi tuzlarını alarak tuz üzerindeki İngiliz vergisine meydan okuduğu, 1930'daki Dandi Tuzu Mart dahil, birçok kitlesel itaatsizlik eylemi gerçekleştirdi. Bu protestolar Hindistan'ın bağımsızlığını sağlamada çok önemliydi.
Havel, komünist bir toplumda konuyla ilgili olması için sivil itaatsizlik teorisini küçümsemiştir. Havel, "Güçsüzlerin Gücü" adlı makalesinde, totaliter sistemin, bir toplumdaki herkesin sunmasını istediğini, yani göndermeyi reddeden herkesin tüm sistemi sorguladığını ifade eder. Havel, içgüdüsünü nihayetinde demokrasiye yol açan bir harekete öncülük etmek için kullandı.
