Robert Millikan, bir elektron yükünü belirlemek için yağ damlası deneyi yaptı. Bunu, yüklü bir yağ damlasına etki eden yerçekimi ve elektrik kuvvetlerini, havada asılı halde kalacak şekilde dengeleyerek yaptı ve yağ damlasında mevcut olan yükü hesapladı.
Robert Millikan, bir elektron yükünün büyüklüğünü ölçmek için Nobel Ödülü'nü aldı. Bunu yağ damla deneyi ile yaptı. Millikan yüklü yağ damlacıkları püskürtmüş ve terminal hızına ulaşana kadar düşmelerine izin vermiştir. Terminal hızlarını kullanarak, yağ damlacıklarının kütlesini belirledi ve kütleleri, aşağı çekmek için damlacıklara etkiyen yerçekimi kuvvetini belirlemek için kullanabildi. Daha sonra yağ damlacıklarının düştüğü odaya bir elektrik voltajı uyguladı. Yüklenen damlacıklar bir elektrik alan içerisinde hareket ettiğinden damlacıkları yukarı doğru iten bir elektrik kuvveti yaşadılar. Millikan, elektrik alanın gücünü ayarlayarak, havada ve havada asılı halde kalacak şekilde, damlacıklara etkiyen elektrik ve yerçekimi kuvvetlerini dengeleyebildi. Her damlacık üzerindeki yükü belirledi. Damlacıkların yüklerini değiştirdi ve bütün damlacıkların büyüklüğü her zaman belirli bir temel sayının katı olan bir yükü olduğunu buldu. Bu temel sayının bir elektronun yükü olması gerektiği ve daha yüksek yüklerin yağ damlasındaki birden fazla elektronun varlığından kaynaklanması gerektiği sonucuna vardı.
