Reformasyon kuzey ve orta Avrupa’da John Calvin, Henry VIII ve Martin Luther gibi reformcularla başladı. Bu liderler Katolik Avrupa’yı ve Katolik Kilisesi’nin her üyeye Hristiyan uygulamasını dikte etme kabiliyetini sordu. Kilise.
Bu liderler, yeni bir siyasal iktidar dağılımı olması gerektiğini ve yeni bir dini iktidar dağılımı olması gerektiğini savundular. Bu dağıtım savaşları, zulmü ve Katolik Kilisesi'nin Karşı Reform olarak bilinen Protestanlara tepkisini tetiklemeye devam edecek.
Tarihçiler, Protestan Reformunun 1517'de Luther'in "95 Tezleri" ile başladığını ve bir kişinin hangi tarihçiyle konuştuğuna bağlı olarak 1555'e kadar Augsburg'un Barışı ile veya 1648'in Vestfalya Antlaşması ile bitmediğini söyledi. Reformun arkasındaki fikir, kiliseyi arındırmak ve geleneklerden çok İncil'e dikkat çekmekti. Bu yeni bir fikir değildi, ama ilk defa ustaca kullanılmıştı.
Luther, Reformasyon liderlerinin en üretken ve fikirlerini halka yaymak konusunda en başarılı olanı olarak kabul edilir. 1518-1525 yılları arasında Luther, birleşmiş en üretken reformcuların çoğundan daha fazla eser yayınladı.
