Okyanus akıntıları, ılık suyu ekvatordan kutup bölgelerine taşıyarak ve soğuk su geri döndürerek küresel sıcaklıkları eşitlemektedir. Güneş ısısının çoğunluğu ekvator çevresindeki okyanuslar tarafından emilir. Okyanus akıntıları bu ısıyı dağıtmasaydı, küresel sıcaklık dalgalanmaları çok daha aşırı olurdu.
Isıtılmış su molekülleri, buharlaşma yoluyla havanın serbest bir şekilde değişmesini sağlar. Okyanus suyu buharlaştığında, çevresindeki havanın sıcaklığını ve nemini arttırır. Okyanus akıntıları, gezegenin eşit olmayan ısınmasını engellemek için ılık su, hava ve yağış dağıtan konveyör bantlarına benzer şekilde çalışır. Küresel iklimin bu düzenlemesi olmadan, bölgesel sıcaklıklar o kadar aşırı olurdu ki, Dünya'nın çoğu yaşanamaz hale gelecekti.
Okyanus akıntıları Kuzey Yarımküre'de saat yönünde ve Güney Yarımküre'de saatin tersi yönünde ilerler. Akımların büyüklüğü, şekli, hızı ve yönü çeşitli çevresel kuvvetler ve coğrafi özellikler tarafından belirlenir. Rüzgar, gelgitler, güneş, su yoğunluğu farklılıkları ve Dünya'nın dönüşü bir akım hareketinin çoğunu etkiler. Okyanus havzalarının topografyası ve yakındaki kara kütlelerinin özellikleri onlara rehberlik eder.
Küresel mevcut altyapı, suyu sadece yatay olarak değil aynı zamanda dikey olarak da hareket ettirmek için etkileşime girer. Bu süreç her 1000 yılda bir dünya okyanuslarını tamamen dolaştırıyor.
