Alaşımlar, saf metalin sahip olmadığı, pratik uygulamalarda onları daha faydalı kılan özelliklere sahip oldukları için yapılmıştır. Alaşımlar özel özelliklere sahip olabilir ve orijinal metalden daha sert, ısıya veya elektriğe daha iletken veya pasa ve korozyona daha az eğilimli olabilirler.
Çelik, mükemmel bir alaşım örneğidir. Karbonu demir ile doldurmak suretiyle yapılır. Orijinal haliyle demir güçlüdür, fakat aynı zamanda doğal olarak kırılgandır ve kolayca paslanır. Çelik bunun yerine daha sert ve demirden daha iyi paslanmaya direniyor.
Özel bir özelliğe sahip bir alaşım örneği, nikel ve titanyum karıştırılarak yapılan nitinol'dur. Bu karışım bir bellek alaşımı görevi gören bir malzeme oluşturur; eğer bükülürse, ısıtılarak veya içinden bir elektrik akımı geçirerek orijinal şekline dönebilir. Bu özellik, büküldüğünde kolay onarım yapılmasına izin verdiği için gözlük çerçeveleri için kullanışlıdır.
Alaşımlar tipik olarak orijinal metalden daha serttir, çünkü yapıları, atomik katmanı kendi üzerinde kaymasını zorlaştıran farklı boyutlardaki atomları içerir.
Metalin diğer elementlerle karıştırılması alaşımları oluşturur. Bu elementler sıvı formlarına eritilir ve birlikte karıştırılırlar veya birlikte karıştırılarak yüksek sıcaklıklar ve basınçlarda kaynaşmış toz haline getirilirler.
