Dünya atmosferine giren meteorların çoğu asteroit kuşağındaki asteroit parçalarıdır. Meteorlar, güneş sisteminin ilk aşamaları olduğu düşünüldüğünde, 4 milyar yıldan daha önce kuruldu.
Gezegenler oluşurken, Mars ve Jüpiter arasında bir takım küçük gezegen şekilleri şekillenmeye başladı, ancak dengelenmeden önce yerçekimi kuvvetleri tarafından parçalandılar. Bu enkaz bazen Dünya'ya göktaşı olarak düşer.
Asteroit kuşağındaki çarpışmalar, Dünya'ya doğru bir seyir halinde kaya parçaları gönderebilir. Meteorlar, sonunda kayıştan büyük bir asteroit salgılayan uzun süreli çekimsel bozulmalar nedeniyle Dünya'nın atmosferine de girebilir. Bazı meteoritler Kuiper Kuşağı veya Oort Bulutu'ndaki enkazlardır (her ikisi de güneş sisteminin en uçlarında bulunur), ancak bu alandaki nesnelerin çoğu kayalık asteroitler yerine buzlu kuyruklu yıldızlardır.
Büyük göktaşları nispeten nadirdir, ancak nesneler her gün Dünya'nın atmosferine girer. NASA'ya göre, her gün 44 tona kadar uzay molozu Dünya'ya düşüyor. Enkazın çoğu gezegenin atmosferinin sürtünmesinden dolayı tamamen yanan küçük parçacıklar şeklini alır.
