Meristematik dokunun birincil işlevi mitoz yapmaktır. Meristematik dokular, merkezi vakuol içermeyen ve özel bir özelliği olmayan küçük, ince duvarlı hücrelere sahiptir.
Meristematik doku, üç farklı alanda bulunur: hem köklerin hem de sapların büyüme noktalarında bulunan apikal meristemler; dallanmanın gerçekleştiği gövde düğümlerinde bulunan ikincil meristemler veya yanal tomurcuklar; ve olgun sapları ve kökleri içerisinde, sadece bazı bitki türleri için. Meristematik doku, koruyucu doku, parankima dokusu, sklerenkima dokusu, kolonyası dokusu, ksilem dokusu ve floem dokusu dahil olmak üzere kalıcı dokuya yol açar.
Meristematik doku, ince çeperli ve büyük çekirdekli küçük hücrelerden oluşur. Hücrelerde boşluklar ve hücreler arası boşluklar yoktur. Meristematik dokunun birincil işlevi olan mitoz, hücrelerin nükleer bölünmesidir. Mitoz, profaz, prometafaz, metafaz, anafaz ve telopaz fazları boyunca iki özdeş kız hücre üretir. Çekirdek içindeki kromatin yoğunlaşmaya ve görünür hale gelmeye başladığında, evre başlar ve nükleolus kaybolur. Prometafazda, nükleer membran tamamen çözülür ve proteinler, kinetokorları oluşturan sentromere bağlanır ve kromozomlar hareket etmeye başlar. Metafazda, iş mili lifleri, tüm kromozomları hücrenin çekirdeğinin ortası boyunca hizalar ve anafazda, yeni çekirdek her bir kromozomun bir kopyasını alır. Telopofazda, yeni membranlar, kız çekirdeklerin etrafında oluşur ve kromatitler, hücrenin zıt uçlarına ulaşır.
