Maryland kolonisinde yetişen ürünler arasında tütün, mısır, soya fasulyesi, diğer sebzeler ve tahıllar bulunur. Tütün, sömürge Maryland’deki başlıca nakit üründü. 1700'lerde, tütün o kadar büyük bir iş haline gelmişti ki, Meclis Yasası toprak sahiplerini mısır ve tahıl gibi gıda için kullanılabilecek diğer mahsulleri yetiştirmeye zorladı. İç Savaştan sonra birçok toprak sahibi, sebzeler gibi daha az emek yoğun ürünlere geçti.
Avrupalı sömürgeciler ilk kez 1634'te gelmeye başladığında, topraklar devlet teşvikleri yoluyla çiftçilik için dağıtıldı. Alıcılar genellikle İngiliz asillerinin oğullarıydı. Girintili hizmetkarlar, Maryland’e geçişleri karşılığında genellikle daha büyük tarlalarda çalıştılar. Borçlarını kaybettiklerinde, çiftliğe arazi bağışları verildi. 1700'lerde çiftlikler üzerinde çalışmak üzere girintili memur sayısı azaldı ve köleler tanıtıldı. İç Savaştan sonra birçok plantasyon sahibi, mevcut çiftlik işçilerinin bulunmaması nedeniyle mahsullerin yetiştirilmesi ve toplanmasında emeğini aldı. Atlı pulluklar ve elle ekim ve hasat gibi sömürge tarım ekipmanları, Avrupalı yerleşimcilerin varış zamanlarından İç Savaş sonrasına kadar büyük ölçüde değişmedi. Genellikle 100 dönümden büyük olan büyük tarlaların yetiştirilmesi, ekim, bitki bakımı ve hasat için birçok işçiye ihtiyaç duyuyordu.
