Kimyasal çözünme, bir çözücünün bir çözücüyle temas ettiği ve çözerek bir çözelti oluşturduğu zamandır. Çözünme, çöktürme işleminin tersidir ve iki süreç de dinamik bir denge oluşturur.
Katı bir formun çökelmesi veya gaz oluşumu, buharlaşma veya başka bir işlem, çözücüyü çözeltiden uzaklaştırdığında meydana gelir. Yağış veya gaz oluşumu başladığında, maksimum çözünme konsantrasyonu, işlem başlangıcındaki çözünme konsantrasyonu ile belirlenir. Hem katıların çözünmesi hem de gazların çözünmesi, bir yüzey işlemi olarak cereyan etmektedir; bu, işlemlerin katı tuzlar gibi bazı formlarla düzgün bir şekilde gerçekleşemeyeceği anlamına gelmektedir.
