Güneş sistemindeki en büyük iki gezegen birçok benzerliği paylaşır, ancak Jüpiter ve Satürn iki farklı nedenden ötürü aldıklarından daha fazla enerji yayar. Jüpiter, büyüklüğü nedeniyle aldığı enerjiden daha fazla enerji yayar, Satürn'ün atmosferi ise aldığından daha fazla ısı yaymasına neden olur.
Gezegenler oluştuğunda, son derece sıcaktır ve çok fazla enerji yayar. Zamanla soğurlar ve daha az ısı verirler. Jüpiter çok büyük olduğu için, Güneşten aldığından daha fazla enerji yayar. Buna karşılık, Satürn daha küçüktür, bu yüzden Jüpiter'den daha düşük bir sıcaklıkta oluşmuş ve daha yüksek yüzey /hacim oranı nedeniyle daha hızlı bir şekilde soğutulmuştur. Bu düşük sıcaklık, enerji radyasyonunda net bir kazanç sağlar. Oregon Üniversitesi'ne göre, Satürn’ün atmosferindeki helyum sıcaklık düştükçe yağmur yağmaya başladı. Sıvı helyum atmosferdeki hidrojene sürtündüğünde, sonunda gezegenin sıcaklığını ve dolayısıyla yaydığı enerji miktarını yükselten sürtünmeye neden olur.
Gazlı gezegenler olan Jüpiter ve Satürn (diğer gaz devleri, Uranüs ve Neptün), Dünya veya Mars gibi kayalık gezegenlerden çok farklı davranışlar sergiler. Bilim adamları bir gaz battaniyesiyle kaplanmış olsalar da, bilim adamları hem Jüpiter’in hem de Satürn’ün kayalık çekirdeklere sahip olduğuna inanıyorlar. Bu çekirdeklerin her birinin Dünya kütlesinin beş ila 20 katı olduğu varsayılmaktadır.
