Yapılarında serbest elektronların bulunmaması, iyonik katıları elektrik iletkenlerinin genelde zayıf kıldığı şeydir. İyonlar, bağlanmadıklarında elektriksel olarak iletken olmalarına rağmen, iyonik katılar kristalin formda, her iyonda ters yük iyonları ile çevrili nispeten sabit bir pozisyon.
Bu zayıf elektrik iletimi, zayıf ısı iletimi ile tamamlanmaktadır. Termal titreşimler, iyonların sabit konumlarından dolayı iyonik katının bir ucundan diğerine geçmekte güçlük çekmektedir. Sertlik ve kırılganlık iyonik katıların diğer iki geleneksel özelliğidir. Bu mekanik özellikler tezahür eder çünkü iyonik kristaldeki iyonların düzlemleri birbirlerinin üzerinde kayma konusunda serbest değildir. Bu düzlemlerin mekanik olarak yer değiştirmesine yönelik herhangi bir girişim, gerilme, sıkıştırma, bükülme veya çarpma olmasına rağmen, bitişik düzlemlerde birbirine benzer şekilde yüklü iki atomla sonuçlanabilir ve iyonik katının kırılmasına neden olarak birbirini şiddetli bir şekilde itebilir. Sodyum klorür gibi bazı iyonik katılar, suda çözünürdür. Bu katılar su gibi polar çözücülerle temas ettiğinde, kafes iyonları çözücünün moleküllerine çekilir. Bu çözücü moleküller, kristal iyonlarını kristalin kütlesinden uzağa taşır ve yavaş yavaş çözünmesine neden olur. Karıştırma veya ısıtma bu işlemi hızlandırır.
