İtalya’daki insan-çevre etkileşimi veya insanların toprağı kullanma ya da değiştirme yöntemleri, eski Roma su kemerlerinde ve Venedik’te belirgindir. İnşa edilecek vakıflar için tahliye edilecek, çevreyi değiştirecek.
Venedik Lagünü'ndeki insanlar suya bir şehir kurarak çevre ile etkileşime girmiş olsalar da, şehir denize batmaya devam ediyor. Sonuç olarak, İtalyanlar kentteki suyun yükselişini kontrol etmek için lagünde bir dizi seyyar taşkın ekleyen bir proje uygulamak istiyorlar. Bununla birlikte, çevre ile olan bu etkileşimin normal su akımlarını değiştirmek ve doğal vahşi yaşamı yok etmek gibi olası çevresel etkileri vardır.
İtalya'daki insan-çevre etkileşimi, su için nehirlere dayanan eski Romalılar da dahil olmak üzere daha önceki uygarlıklara dayanıyor. İzole yerlere su almak için, Romalılar uzun su kemerleri inşa ederek çevreyi değiştirdi. Başlangıçta 60 mil kadar su taşımak için inşa edilmiş en az 11 su kemeri vardı. Roma'daki ilk yerleşimciler, bölgedeki sodyum tuzlarına dayanıyordu. Akdeniz'i yiyecek elde etmenin bir yolu olarak, ticaret için gemi malzemeleri olarak kullandılar.
