Gelişme, insan ömrü boyunca devam eder. Değişim alanları fiziksel, entelektüel, sosyal ve duygusaldır. Duygusal gelişim aşağıda kısaca değerlendirilmektedir.
Duygusal Gelişim: Yaşam Aşamaları Duygusal gelişim, kişisel duyguları deneyimleme ve ifade etme, başkalarının duygularını tanıma ve yorumlamadaki değişen kapasitedir. Teorilerin çoğu çocukların olgunlaşmasına odaklanırken, bazıları yetişkinlerin dinamik zihinsel manzaralarını içerir. Ancak, bu öncelikle çocukluk gelişimi üzerine odaklanmıştır. Neredeyse süjenin her tedavisi bebeklikten başlayarak aşamalı olarak bölüyor.
Bebeklik: Bir Yaşındaki Doğum Bebekler doğrudan duyguları rapor edemediklerinden, araştırmacılar seslendirme, yüz ifadesi ve fiziksel eylem ile gösterilen duyguların dış ifadesine güvenirler. Sübjektif yorumlamaya dayanan gözlemlerin doğruluğu konusunda bazı tartışmalar vardır, ancak sonuçlar genel olarak kabul edilir.
Zevk deneyimi erken başlar. Gülümsemeler altı ila 10 hafta içinde ortaya çıkar ve dört ay içinde kahkahalar. Bu noktada, bebekler diğerlerinin yüz ifadelerini tanımaya başlıyor ve onlara duygusal olarak tepki veriyor gibi görünüyor. Yedi ila 12 ay içerisinde öfke, iğrenme ve korku gibi başka duygular ortaya çıkıyor. Bu tepkiler çoğu zaman bakıcının duygusal durumunu tanımaya ve taklit etmeye dayanıyor gibi görünmektedir.
Bebeklik: Bir ila İki Yaşında Bu aşamada öz farkındalığı belirten daha karmaşık duygular ortaya çıkmaya başlar ve sözel beceri geliştikçe çocuklar daha doğru duygusal bir tablo veren araştırmacılara doğrudan rapor verebilir. Tetikleyici olaylar kültürler arasında değişmekle birlikte, utanç veya gurur kapasitesi gelişir. Duygusal durumları doğru bir şekilde etiketleyebilmeye başladıkça, duyguların daha ayrıntılı bir şekilde anlaşıldığı da gösterilmiştir. Şaşırtıcı olmayan bir şekilde, empati bu aşamada gösterilmeye başlar; çocuklar kendileri ile diğerlerini ayırt etmeye başlar ve duygularını kendilerinden ayırmaya başlarlar.
Okul Öncesi Yaş: Üç ila Altı Yaşında
Bu yıllarda çocuklar duygusal kontrolün beceri ve önemini öğrenmeye başlarlar. Birincil bakıcılar bu konuda modelleme ve açıklama yoluyla yardım eder. Gelecekteki duyguların beklentisi, çocukların doktor ziyareti veya doğum günü partisi gibi potansiyel olarak teşvik edici olaylara tartışma ve koçluk yoluyla hazırlıklı olabileceği için de mevcuttur. Ayrılma potansiyeli ortaya çıkmaya başlar, önemi ve kullanımı kültürler arasında değişse de. Bu yetenek, dört ya da beş yaşlarında ortaya çıkan daha derin ve daha farklı bir empati uygulamasının başladığını gösterir. Bu yaşta çocuklar başkalarının bakış açısını hayal etme yeteneğini geliştiriyorlar.
İlkokul: Yedi - 11 Yaşında Bu noktada, çocuklar duygusal düzenleme ve farklı ifadelerde çok daha iyi hale geldiler. Bu beceriler, bu yaştan itibaren giderek daha önemli olan sosyal gelişim ile bağdaştırılmaktadır. Çocuklar ayrıca duygusal olarak denen durumlarla ve etkileşimlerle başa çıkmada daha ustalar. Ayrıca deneyim ve empati temelli başkalarının duygusal tepkileriyle ilgili bir takım beklentiler geliştirdiler. Bunun çoğu kültürel beklentiler tarafından kuvvetle renklendiriyor.
Ergenlik ve Ötesi Şimdiye kadar, insanlar duygusal yönden sofistike ve gittikçe artan bir şekilde kendi kendine muayene, duygusal düzenleme ve başkalarının duygularını anlama konusunda ustalık kazanıyorlar. Duygusal ve kişisel kimlik katılaşmaya başlar. Genç yıllar geçtikçe, duygusal yakınlık, işyerine yakın ailenin dışında yeni bir merkezin kurulmasıyla girilerek test edilir ve genişletilir. Bu genellikle bir eş ve çocuklar biçimini alır, ancak aynı zamanda bir yaşam arkadaşı veya çekirdek arkadaş grubu olabilir. Son olarak, son yıllarda kendi kendini yansıtma ve yaşlanma ve ölümün tefekkür ve kabulünü içerir.
