Hücresel solunum, karbondioksit ve su üretmek için glikozun parçalandığı bir metabolik süreçtir. ATP veya biyolojik enerji ve vücut ısısı işleminde verilir.
Fotosentez, şeker ve nişasta üretmek için karbon dioksit ve suyun parçalanması işlemidir. Hücresel solunum, ters işlemdir. Şeker ve oksijen, kan dolaşımından hücrelere verilir. Hücresel solunum, üç bölümden oluşan bir işlemdir. İlk aşama, glikoliz olarak adlandırılır ve glikozun oksitlendiği ve adenozin trifosfat veya ATP'nin salgılandığı sitoplazmada ve mitokondride gerçekleşir. Krebs veya TCA döngüsü ikinci aşamadır. Mitokondride oluşur. ATP de bu süreçte üretilmektedir. Glikolizde, piruvik asit üretilir ve daha sonra karbon dioksit ve su üretmek için oksitlenir. Elektron transfer zincirinin işlemi sırasında su oluşur.
Nefes alma, hücresel solunum süreci için önemlidir, çünkü solunum, mitokondri için şekerin sentezlenmesi ve bu şekeri sentezlemeden üretilen karbon dioksitin çıkarılması için gereken oksijeni çeker. Anaerobik solunum oksijen olmadan gerçekleşir. Hücresel solunumla karşılaştırıldığında, yalnızca iki ATP üretildiği için anaerobik solunum verimsizdir.
