Güneş radyasyonu, suyun daha yüksek ısı kapasitesi, suyun yansıtıcılığı ve dünyanın daha emici, dokulu yüzeyi dahil olmak üzere birçok nedenden dolayı toprağı sudan daha hızlı ısıtır. Su, güneş ışığını yansıtırken, toprak emer Güneşin ısısı, çünkü toprak genellikle sudan daha karanlık.
Kara gibi koyu yüzeyler, ısı ve radyasyonu tekrar atmosfere gönderen yansıtıcı yüzeylerden daha fazla ısı emer. Toprak gibi dokulu yüzeyler de ısıyı su gibi düz yüzeylerden daha verimli şekilde emer. Su moleküllerinin birbirine karşı akıcı hareket ettiği suyun sıvı moleküler yapısı, suyun katı bir moleküler yapıya sahip olan karadan daha yüksek bir ısı kapasitesine sahip olmasına neden olur. Daha yüksek bir ısı kapasitesine sahip olmak, aynı hacimde suyu ısıtmak için karadan daha fazla enerji gerektirdiği anlamına gelir.
Sadece ısı kapasitesine bağlı olarak, aynı su hacminin karadan ısıtılması daha uzun sürer. Isı kapasitesinin daha yüksek olması ayrıca okyanusların karadan çok daha fazla ısı depoladığı anlamına gelir. Aynı zamanda topraktan daha fazla ısı depolarlar çünkü su Dünya yüzeyini daha fazla kaplar. Su sıcaklıkları karadaki sıcaklıklardan daha az hızlı dalgalanır ve okyanuslar mevsim ve hava sıcaklığından bağımsız olarak yaklaşık aynı sıcaklıkları korur. Okyanusların sabit sıcaklıkları, Dünya'nın genel iklimini korur ve düzenler.
