Gymnospermler karasal habitatlarda hayatta kalmak için kökleri, vaskülerize dokuları ve dik büyüme formlarını kullanırlar. Gymnospermler toprağı kolonileştiren ilk bitkiler arasındaydı ve Dünya'nın karasal biyomuna adaptasyonları biyolojilerini bozuyor. Gymnospermler, modern dünyada anjiyospermlerden daha az yaygındır, fakat çiçekli bitkilerin ortaya çıkmasından önce, jimnospermler manzaraya hakim olmuştur.
Su sütununda serbestçe yüzen pek çok su bitkisinin aksine, karasal jimnastikçiler yaşamları boyunca kendilerini tek bir noktada tuttururlar. Bununla birlikte, su bitkileri gibi, jimnastik bitkileri hayatta kalmak için suya ihtiyaç duyarlar. Sabit bitkiler haline gelmek ve yine de ihtiyaç duydukları suyu elde etmek için, jimnospermlerin, kökleri tarafından emilen suyu taşımak için vasküler dokular kullanır.
Vasküler dokuların ve köklerin gelişimi, ilkel jimnastik hastalarının dik büyüme formları geliştirmelerini sağlamıştır. Birçok jimnastikçi oldukça küçük kalırken, belki de sadece 12 inç yüksekliğe kadar büyürken, bazı jimnastikçiler Dünyadaki en uzun bitkilerdir. Kaliforniya'da sekoya ağaçları yaklaşık 400 metre yüksekliğe ulaşıyor.
“Gymnosperm” terimi “çıplak tohum” anlamına gelir ve anjiyospermlere ortak olan etli, meyve benzeri örtüden yoksun olan bitkilerin tohumlarını ifade eder. Gymnospermler neredeyse evrensel olarak rüzgarla tozlanan bitkilerdir, birçok anjiyosperm ise çapraz tozlaşmayı sağlamak için böcekleri, memelileri veya kuşları kullanır.
