Sömürge Güney Carolina’da baskın bir din yoktu. 1700'lerin başlarına kadar sömürgede dini özgürlük vardı.
1633’te Kral II. Charles’a ait Kraliyet Tüzüğü ile sekiz İngiliz asil tarafından kurulan Güney Carolina kolonisi, Devrim öncesi Amerika’nın ilk 13 kolonisinden biriydi. Güney Kolonileri'nin bir parçası olarak sınıflandırılmış ve 1663'ten 1776'ya kadar bir İngiliz yerleşimi olarak bulunmuştur. Koloninin asıl adı, daha sonra sadece Güney Carolina olarak yeniden adlandırılan Güney Carolina Eyaleti idi.
Sömürge Güney Carolina'da yerleşik bir Anglikan Kilisesi olmasına rağmen, çok fazla dini çeşitlilik vardı. İngiltere kilisesinden ilk muhalifler Presbiteryenlerdi. 1680'de Charleston'da Bağımsız veya Dairesel Kilisesi kurdular. Huguenotlar veya Fransız Protestanlar, 1680'de sömürgeye, ardından 1730'da İsviçreli ve Alman Lüteriler'ine geldiler. Vaftizciler, Quakerler ve Anabaptistler, Güney Carolina'daki öncü yerleşimciler arasındaydı. Baptistler, 1670'de kolonide, 1770'lerde Metodistler ve 1749'da Yahudiler tarafından kuruldu.