Bir güneş sistemi, bir yıldızın ve onun etrafında dönen tüm nesnelerin toplanması olarak tanımlanır. Dünya'nın ait olduğu güneş sistemi güneş, sekiz gezegen, cüce gezegen, asteroit ve kuyruklu yıldızlardan oluşur.
Diğer gezegenlerin varlığı yüzyıllarca bilinmesine rağmen, güneş sistemi fikri 17. yüzyıla kadar düşünülmedi. Bundan önce, Dünya evrenin merkezi olarak kabul edildi. Nicolaus Copernicus, Galileo Galilei, Johannes Kepler ve Isaac Newton güneş sisteminin tanımını geliştirmeye katkıda bulundu.
Sistemin merkezinde güneş var, o kadar büyük bir kütle çekim kuvveti ki, 3.6 milyar mil ötedeki vücut yörüngelerini yönetiyor. Güneşe en yakın bedenler Merkür, Venüs, Dünya ve Mars gezegenleridir. Güneş sistemindeki diğer gezegenler Jüpiter, Satürn, Uranüs ve Neptün'dür. Bu gezegenlerin bazıları, ayın Dünya'yı yörüngesinde meydana geldiği gibi, doğal uydular tarafından yörüngeye dönmüştür. Bu uydular güneş sisteminin bir parçası olarak da kabul edilir.
Asteroitler, özellikle Mars ve Jüpiter'in yörüngeleri arasında meydana gelen asteroit kuşağı, güneş sisteminin bir parçası olarak kabul edilir. Pluto ve Charon gibi güneşi çevreleyen cüce gezegenler de güneş sisteminin bir parçasıdır. Uluslararası Astronomik Birliği, hangi organların gezegen veya cüce gezegen olarak tanımlandığını tanımlar.
