Geyikler yabani otlardır, bu da temel olarak bitkileri, sarmaşıkları ve otları yedikleri anlamına gelir. Birçok geyik, özellikle beyaz kuyruklu geyikler, ağaçlardan düşen meşe palamutlarını, aynı zamanda hintory fındık, kayın ve cevizleri yer.
Mümkün olduğunda geyikler elma ve hurma gibi meyvelerin de tadını çıkarır. Ancak, bu tür yiyecekler, geyiğin tüketmesi için hazır değildir, bu nedenle, geyiğin diyetinin büyük bir bölümünü oluşturmazlar.
Geyikler, ormanlar ve çayırlar gibi yiyeceğin bol olduğu bölgelere doğru seyahat eder. Bu gibi alanlarda, karahindiba ve yaban güllerine daha fazla erişime sahiptirler. Yiyecekler kışın kıtlaştığında, daha hayatta kalan alanlara göç ederek ve sonbahar boyunca besiye girerek sıkıntıya hazırlanmak için geyik havaya adapte olur. Geyik ayrıca zorlu mevsimlerde hayatta kalmak için düşen yapraklara ve dallara da bağlıdır. Besin arzı çok düşük olsa bile, depolanan yağlarına ve düşük metabolizmalarına bağlı olarak tipik olarak birkaç hafta hayatta kalabilirler.
Çiftçiler ve bahçıvanlar genellikle yeni yetişen mahsuller için tehdit oluşturdukları için geyiklere düşkün değildir. Geyiklerin fasulye, patates, soya fasulyesi, buğday, tatlı patates ve çavdar temizliği yaptığı ve genellikle bir çiftçinin arsasının kenarından bitkileri çaldığı ve böylece lekeli olduklarını algıladıklarında hızlıca kaçabilecekleri bilinmektedir.
