Kurbağaların karada ve suda yaşamalarına izin veren birçok uyarlaması vardır. Bunlara akciğerler, gözenekli ve yenileyici cilt, üstün görüş, perdeli ayaklar ve mukus atılımı dahildir.
Kurbağalar derilerinden veya akciğerlerini kullanarak nefes alabilir. Havadan veya sudan gelen oksijen kurbağanın ince derisine eritilir ve kan kılcal damarlarının duvarlarından kan akışına yayılır. Karadayken kurbağalar ciğerleriyle aynı anda ciğerleriyle nefes alabilirler. Akciğerler kurbağaların oksijen alması için çok daha etkili bir yoldur. Kurbağaların çoğu hayvanın yaptığı gibi ritmik nefes almaları gerekmez, bunun yerine sadece gerektiği kadar oksijen alırlar. Kurbağaların, yüzerken ciğerlere su girmesini önleyen burun valfleri vardır.
Bir kurbağanın derisi kurumasını engellemek için koruyucu bir mukusla kaplıdır. Kurbağalar, cildinin altındaki yeni cildi ortaya çıkarmak için eski cildi çekerek haftalık olarak değiştirirler. Bu yenilenme işlemi cildin yumuşak ve etkin bir şekilde koruyucu mukus ile kaplanmasını sağlar.
Kurbağalar suda daha verimli hareket etmelerini sağlayan perdeli ayaklara sahiptir. Güçlü arka ayakları, yüzmelerine ve daha verimli zıplamalarına yardımcı olur. Karanlık su ve gece gibi kötü koşullarda görmelerini sağlamak için mükemmel bir vizyona sahipler.
