Düşük içerikli ve yüksek içerikli bir kültür arasındaki fark, bireysel diyalog düzeyinde gerçekleşen iletişim tarzındadır. Düşük içerikli kültürlerde, örneğin ABD ve İskandinavya'da, diyaloglar ve konuşmalar, dinleyicinin tam olarak anlaşılması için dış referanslara gerek duymayan, kendinden kapsüllü ve doğrudan mesajlar içermektedir. Bununla birlikte, yüksek içerikli bir kültürde, konuşmalar tarihsel referanslara, topluluk ilişkilerine ve aile etkileşimlerine hem yönlendirilir hem de yönlendirilir.
Çin, Hindistan ve Rusya yüksek bağlam kültürlerine örnek olarak verilebilir. Bağlamsız bir kültürden biri, bu ülkelerden birinde bir konuşmanın anlamını tam olarak anlamada güçlük çekebilir. Bağlamsız kültürlerden gelen iş adamları, ilk önce aile meseleleri veya kişisel çıkarlar hakkında sorgulamadan iş meseleleri tartışmalarına atlarlarsa, yüksek bağlamlı kültürlerdeki meslektaşlarına doğrudan yönelmeleriyle suçlanabilirler. Bir kültürün bağlam seviyesinin farkında olmak, bir yurtiçi ürün veya hizmeti dış pazarda teşvik etmenin önemli bir parçasıdır. İçeriksel kuralların, potansiyel müşterilerin kendilerine tepki verme şeklini nasıl etkileyebileceğini dikkate almak için reklamların ve web sitelerinin değiştirilmesi gerekebilir.
Bir kültürel bağlam, katı bir "yüksek" veya "düşük" bir niceliklendirme değil, iki veya daha fazla farklı kültür arasındaki bağlam seviyelerinin göreceli derecesinin algılanmasıdır. Kültürel bağlamlar aynı zamanda tek bir ulus arasında değişebilir. Örneğin, kültürel bağlamı New York’tan oldukça açık bir konuşmacıdan büyük olan ABD’deki bir kalıplaşmış Teksaslı, uzun bir sessizlikle veya bir New Yorker’in bildiğinden bir kaç kelimeyle daha fazla bilgi iletebilir. >
