Dünya, Dünya’nın Güneş'ten aldığı çekimsel çekim nedeniyle Güneş’in etrafında hareket eder. Yıldızların ve gezegenlerin hepsinde uydular gibi daha küçük nesneleri çeken manyetik alanlar vardır. Nesneler, yakın olan en güçlü yerçekimsel çekmeye çekiliyor.
Güneş, güneş sistemindeki en fazla yerçekimsel çekime sahip olduğundan, gezegenler sürekli bir elips veya oval olarak etraflarında yörüngede dönerler. Gezegenler bu eliptik yörünge boyunca hareket etmemiş olsalardı, sadece Güneş'e düşer ve yanarlardı. Bu nedenle, çekim kuvveti ve Dünya'nın onu yerinde tutan ve Güneş etrafında hareket eden dairesel hareketidir.
Dünyanın Güneş etrafında hareket etmesi gibi, ay ve uydular gibi daha küçük nesneler Dünya'nın etrafında yörüngede dönerler. Bunun nedeni, daha hafif cisimlerin daima daha ağır veya daha büyük cisimlerin manyetik çekimlerine çekilmesidir. Bu teori, yerçekimi üzerinde çalışırken, ilk olarak yaklaşık 300 yıl önce İngiliz bilim adamı Sir Isaac Newton tarafından keşfedildi.
Güneş sistemindeki en büyük nesne olan Güneş, en büyük gezegen olan Jüpiter'in 1000 kat daha ağırdır. Dünya ile karşılaştırıldığında, Jüpiter 300.000 kat daha ağırdır.