Dünya yüzeyindeki kir, toprak ve kayalar doğrudan Dünya kabuğunun üstündedir. Kabuk, dünyanın kıtalarını ve okyanus havzalarını oluşturur ve erimiş manto kabuğun altında bulunur. Mantonun ötesinde, ayrı ayrı iç ve dış kısımlara sahip olan Dünya'nın çekirdeği yatıyor.
Yerkabuğunun kabuğu esasen alümino-silikatlardan oluşur ve kalınlıkta büyük ölçüde değişir. Okyanus kabuğunun en ince kısımları sadece yaklaşık 6 mil, en kalın kıtasal plakalar ise 43 milden daha kalın kısımlara sahiptir. Manto, öncelikle ferro-magnezyum silikatlardan oluşur. Yaklaşık 1.800 mil kalınlığında manto, kabuktan çok daha kalındır ve gezegenin ısısının çoğunu içerir. Bu ısı, Universe Today tarafından açıklandığı gibi plaka tektoniği işlemini yürüten konveksiyon akımlarına neden olur.
Dünya çekirdeğinin dış katmanı nikel-demir alaşımlarından oluşurken, iç çekirdeğin neredeyse tamamen demirden oluştuğu düşünülmektedir. Dış çekirdek yaklaşık 1.400 mil, iç çekirdek ise sadece 750 mil kalınlığındadır. Evren Bugün, iç çekirdeğin gezegenin geri kalanından farklı bir oranda döndüğü düşünülüyor. Bu, gezegeni Güneş'in zararlı ışınlarından koruyan Dünya'nın manyetik alanını yaratır.
