İç uyaranlar, canlıları bir şeyler yapmayı tetikleyen düşünceler veya fizyolojik duyumlardır. Örneğin, açlığın uyaranı, normal canlıları yiyecek aramak için tetikler.
İç uyaranlar, canlıların yemek, dışkılama ve üreme gibi yaşamı sürdüren şeyleri gerçekleştirmeye motive edilmelerini sağlar. Açlık veya uykululuk gibi birçok iç uyaran kendiliğinden ortaya çıksa da, çoğu iç uyaran dış uyaranlara verilen reaksiyonlardır. Örneğin, erkek bir kedinin üreme uyarısı, dişi kediyi sıcakta kokladığında, duyduğunda veya gördüğünde tetiklenir.
İçgüdüler, iç uyaranlarla da iç içe geçmiştir. Bu karmaşık etkileşimler, iç uyaranlara, dış uyaranlara ve düzgün çalışması için programlanmış bir cevaba bağlıdır. Bir örnek, kışın güneye uçmak için kuşların içgüdüsüdür. Dışarıda sıcaklıktaki bir düşüş ile uyarılırlar ve yiyecek kıtlığının neden olduğu açlıkla içsel olarak uyarılırlar, bu yüzden içgüdüsel olarak daha sıcak ve daha fazla yiyeceğin bulunduğu yere güneye uçarlar.
Dahili uyaranların nasıl çalıştığını anlamak, pazarlamacılar ve insan davranışının manipülasyonuna bağlı olan diğerleri için de önemlidir. Örneğin, restoranlar yemek kokularını kaldırımlara ve caddelere yaymayı öğrendi. Koku, açlığı veya iştahı tetikleyen ve müşterileri bu içsel uyarıcıyı yatıştırmak için restorana sürükleyebilecek harici bir uyarıcı haline gelir.
