Bazen Connecticut Uzlaşması olarak da adlandırılan Büyük Uzlaşma, Amerika Birleşik Devletleri'nde iki taraflı bir yasama organı kurdu ve ABD Anayasası'nın geçişine yardım etti. Bu uzlaşma sayesinde, küçük devletler Senato'da eşit temsil edildi. Her bir eyalete eşit sayıda senatör gönderir. Ancak daha büyük devletler, üyeleri nüfusa göre seçilen Temsilciler Meclisi'nde daha fazla güç sahibi oldu.
Büyük Uzlaşma, temsil için iki farklı planın kaynaşmasıydı. Büyük devletler tarafından tercih edilen Virginia Planı, temsili nüfusa dayanan bir yasama organı için çağrıda bulundu. New Jersey planı ise her devlet için eşit temsil çağrısında bulundu. Connecticut'tan bir delege olan Roger Sherman, Büyük Uzlaşma olan planı önerdi. Sherman'ın planı ABD'den iki yasama organına (Temsilciler Meclisi ve Senato) sahip olma çağrısında bulundu. Her devlet, her 30.000 vatandaş ve bir de senatör için bir Temsilciler Meclisi üyesine hak kazandı. Benjamin Franklin'in küçük devletlerin Senato'daki mali konularda eşit oy hakkına sahip olmalarına izin vermemesine son dakika girişimi olmasına rağmen, teklif 16 Temmuz 1787'de yalnızca bir oyla geçti. Amerika Birleşik Devletleri'nin oluşturulmasında önemli bir adım.
