Bitkiler doğal haliyle su üzerinde yetişirler, ancak tuzlu suya, sabunlu suya, şekerli suya, süt ve sodaya karşı olumsuz tepki verirler. Sade su, bitkisel boyaya bağlandığında, en belirgin ve renkli reaksiyona neden olur.
Su, doğal olarak iyonları besleyen ve bitkileri sağlıklı tutan az miktarda tuz içerir. Aşırı miktarda tuz, bitkilerin suyu ve besin maddelerini topraktan emmesi gibi, ozmoz ile etkileşime girebilir. Tuz içeriği arttıkça, kökler suyu bitkiye daha fazla çekmeye zorlanırlar. Tuz yapraklarda birikir ve aşırı durumlarda, yapraklar kıvrılır ve ölür.
Bulaşık deterjanı genellikle ev yapımı bir böcek ilacı olarak kullanılır. Buradaki sorun, böceklerin dehidrasyon yoluyla öldürülmesiyle birlikte, sabunun yapraklar üzerindeki küçük gözenekleri ve balmumu yüzeylerini kaplaması, bitki solunumuna engel olması.
Şeker suyu benzer şekilde bir bitkinin ozmotik sistemini tıkar. Şeker ilk başta bir büyüme hamlesi yaratır, ancak sonuçta karışım bakteri ve mantar oluşumunu çeker. Süt ve soda gibi şeker içeren diğer sıvılar da aynı sorunları yaratır.
Bitkisel boya ile aşılanan su bir bitkiye zarar vermez, ancak çiçekleri ve bazen yaprakların rengini değiştirmesini sağlar. Kesilmiş çiçekler boyanmış suya yerleştirildiğinde, gövdeden yapraklara doğru ilerleyerek yapıları renklendirir. Sapı ikiye bölmek ve her bir parçayı farklı bir renkli boyaya yerleştirmek iki tonlu bir çiçek açar.
