Zilin tokmağı yanlarına vurduğunda, titreşmelerini sağlayarak zili çevreleyen havanın dengesinde bir rahatsızlık yaratır. Bu rahatsızlık havada dalga biçiminde dolaşır. bu insanlar ses olarak bilir.
Ses uzunlamasına bir dalga gibi hareket eder. Ses enerjisi, titreşen moleküller tarafından hareket eder. Bir çan uzağa eserse, daha fazla parçacık çekmek için basınçta bir düşüş yaratarak çevresindeki parçacıkları içine çeker. Her molekül titreşimi zil ve işitme kulağı arasında bir sonrakine iletir. Bununla birlikte, boşluğa basılmış, hava olmadığı yerde zil çalınacak zerreler hareket etmeyecek ve böylece ses çıkmayacaktır.
Milli Park Servisi’ne göre, Gary Koopmann’ın çalışması, 1846’da en son çıkan ve bu tarihi eserde daha fazla çatlaklara yol açmadan en son çıkan Liberty Bell’in sesini duymayı mümkün kılıyor. Koopman ve Penn State'teki öğrencileri zilin şeklini ve sesini formül ve bilgisayar modellemesi kullanarak yeniden yarattılar. Park Hizmeti, modelin, kırılmamış ve kırılmış zilin MP3 dosyalarını web sitesinde içerecek kadar doğru olduğuna inanıyor.
