Bir bağın polaritesi, bağlanan atomların elektronegatifliği ile belirlenir. Her iki atom için elektronegativite değerleri arasındaki fark, iyonik bir bağı önlemek için yeterince küçük ancak önemli ölçüde farklı olacak kadar büyük kutupsal bir kovalent bağ oluşur.
Periyodik tablonun kullanılması, herhangi bir elementin elektronegatifliğinin belirlenmesine yardımcı olabilir. Bazı periyodik tablolar, kısa bir yarı ömür nedeniyle sona ermeyen bilinen her eleman için kesin veya tahmini elektronegatiflik değerini bile içerir. Kutupsal bağlar çoğunlukla metal olmayanlar arasında görülür ve suyun evrensel bir çözücü olarak kullanılması gibi spesifik özelliklerden sorumludur.
Sırf bağın kutupsal olması, bir molekülün kutupsal olacağı anlamına gelmez. Örneğin, karbondioksit molekülü iki kutuplu C-O bağından oluşur, ancak merkezde karbon ile doğrusal bir şekilde bulunur. Bu kutupsal yüklerin birbirlerine karşı çalışmasına ve iptal edilmesine neden olur. Alternatif olarak, su molekülü, hidrojen atomlarından uzağa esnetilmiş merkezi oksijen atomuyla bükülmüş bir şekil göstermektedir. Bu, O-H bağlarından gelen kutupsal yüklerin birleşip molekül üzerinde hafif negatif ve pozitif uçlar oluşturmasına ve kutup yapmasına izin verir.