Bakır, az miktarda bakır sıvısı ile erimiş kaya gibi kristalleşir. Büyük kaya sertleşmeye devam ettikçe, bakır bakımından zengin sıvı, sonunda katılaşan çatlaklara taşınır. Bakır, daha büyük kayaların içindeki diğer minerallerden daha sonra katılaşacağı için, son çökeltilerin yoğunluğu yüksektir.
Bakır, kurşun, gümüş, altın ve çinkonun da bulunduğu tortularda en sık görülür. Porfir bakır yatakları, en önemli bakır bulgusunu içerir; porfir birikintileri, yavaş yavaş soğuyan ve yer kabuğunun içerisinde kristalleşen, büyük miktarda erimiş kaya birikimi olarak başlamıştır. Soğutma işlemi sırasında, daha küçükleri çevrelerinde oluşan büyük kristaller gelişmiştir; küçük olanlar porfirdir.
Başlangıçta, erimiş kaya içindeki bakır miktarı oldukça azdır. Erimiş kaya soğudukça, diğer mineraller önce katılaşır, böylece akışkan içinde kalan bakır konsantrasyonda artar. Kristalleşme işlemi, kayayı büzüşerek çatlaklar oluşturur ve kalan sıvı bu çatlaklara hareket eder. Bu noktada, akışkan çok miktarda bakır içerir, bu yüzden katılaşıncaya kadar neredeyse saf bakırdır. Üstlerindeki kayaların erimesi ve bakırın madencilik faaliyetlerine maruz kalmasıyla tortular ortaya çıkar.
