Ayrışma ve erozyon arasındaki temel fark, ayrışmanın doğal maddelerin erozyona neden olmadan hareket etmesine sebep olurken, erozyonun parçacıkların ve yüzey malzemelerinin hareketini içermesidir. Ayrışma ve erozyon aynı yerlerde gerçekleşir aynı yer şekillerini etkiler, ancak erozyon gevşetilmiş parçacıkların ve yüzey malzemelerinin yerçekimi kuvveti ile aşağı doğru hareketini içerir. Küçük kaya parçaları, kum ve kir gibi parçacıklar, tipik olarak rüzgar, yağmur veya buz gibi bir tetikleme kuvveti gerektiren erozyon sırasında yer değiştirir.
Farklı kaynaklardan elde edilmesine rağmen, tüm erozyon türleri tek bir şemsiye kategorisine girer. Bununla birlikte, ayrışma kimyasal veya mekanik olarak sınıflandırılan iki farklı süreçte gerçekleşir. Kimyasal ayrışma, kayaların kimyasal bileşimde bir değişikliğe uğraması durumunda ortaya çıkar. Mekanik ayrışma, kaya yüzeyindeki ve yapısındaki fiziksel bir değişimi ifade ederken, bu kayalardaki kimyasal maddeler değişmeden kalmaktadır. Aşınma, erozyon gibi, birkaç ajanın ortaya çıkmasını gerektirir. Bu ajanlar su, buz, tuz, sıcaklık ve hatta flora ve faunayı içerir. Mekanik yıpranma, çevredeki fiziksel kuvvetler nedeniyle kayaların parçalanması sonucu ortaya çıkar. Kayaların hızlı ısıtılması ve soğutulması kırılmaya ve kırılmaya neden olur, kaya yüzlerinin şeklini ve bazen de dokusunu değiştirir. Kimyasal ayrışma, karbondioksit gibi doğal maddelerle veya suyla ve havayla karışan sentetik maddelerin kombinasyonuyla meydana gelir. Kimyasal yıpranma, kük arazi alanlarını ve daha geniş peyzaj alanlarını etkileyerek lavabolar, kalker çukurları ve mağaralar gibi yapılar oluşturur.
