Asitler ve bazlar, habitatları değiştirerek çevreyi etkiler, böylece bazı organizmalar için diğerlerinden daha elverişli olurlar. Çevrede doğal olarak oluşan asitler ve bazlar kendi bölgelerinin pH'larına adapte olmuşlardır. evrimsel zaman içinde yaşam alanı. Bir habitatın pH'ı değişirse, bazı organizmalar gelişebilir, diğerleri başarısız olabilir ve diğerleri sadece yaşam alanından kaçabilir.
Havanın pH'ı çok fazla değişmez, bu nedenle karasal organizmalar sadece toprağın ve yerel suyun pH'ı ile ilgilidir. Toprak pH'sının karasal hayvanlar için önemli olmasının birincil nedeni, toprak pH'ının bölgede yaşayan bitkileri etkilemesidir. Bazı bitkiler yüksek pH topraklarında, bazıları düşük pH veya asidik topraklarda büyür. İçme suyunun çoğu karasal hayvan için nötr noktaya yakın bir pH değerine sahip olması gerekir. Sudaki hayvanlar, sularının pH'ındaki değişikliklere karşı hassastırlar. Küçük, izole sularda yaşayan balık veya kurbağalar için, pH’daki bir değişiklik tüm popülasyonu öldürebilir.
Asitler ve bazlar ayrıca erozyon oranını da arttırabilir. Örneğin, asidik yağmur suyu kireçtaşı gibi yüksek pH'lı bir kaya yatağından hızla mağaraları ve kanalları açabilir.
