Birçok yarasa ultrason frekanslarını kullanarak gezinirken, yarasaların yankı aracılığıyla gezinmek için daha iyi tanımlandığı açıktır. Ultrason, normal insan işitilebilirlik aralığından daha yüksek olan frekanslar olarak tanımlanabilir.
Yarasaların yankılanma sıklığı 20 ila 200 kHz arasındadır. Sesler genellikle 20 kHz'e kadar olan insanlara duyulabilir. Yayılan seslerin çoğu, ultrasonik aralıkta, insanın duyulabilirliğinin dışında. Ancak, üretilen düşük frekanslar insanın işitme alanına girer ve ultrasonik değildir.
Çoğu yarasa, sabit ve aynı zamanda modüle edilmiş frekansların bir kombinasyonunu kullanarak ekolokasyon çağrıları üretir; bu, yastığın ekokokatları olarak değiştiği anlamına gelir. Düşük frekanslar, yüksek frekanslardan daha büyük mesafelere gittiğinden, yarasaların daha uzak mesafelerden bilgi almasına izin verir. Yarasalar, avın yeri, büyüklüğü, hızı ve yönü gibi daha ayrıntılı bilgiler sağladıklarından, yüksek frekansları daha sık kullanırlar.
Yarasalar vizyon ile birlikte yankıları kullanır. Yarasaların çoğunluğu, ses kutularını veya gırtlaklarını değiştirerek yankı bulma sesleri üretebilir. Bununla birlikte, birkaç yarasa türü, dillerine tıklayarak yankılanır. Yarasalar ürettikleri sesleri ağızlarından veya burnundan çıkarırlar. Bir yarasa bilinçsiz olarak tüm bu bilgileri işler.
